Tess

Het was voor de kinderraad ook wel van het ene uiterste in het andere. Op dinsdagavond een groot feest meemaken bij Van der Valk. Op woensdagmiddag een bezoek brengen aan het veel minder feestelijke herinneringscentrum Kamp Westerbork. 
Op dinsdag was de Waarderingsavond van de gemeente. Mooi woord voor dit feestje, ik wou dat ik het zelf had bedacht. We nodigen elk jaar alle ‘Erkende Overlegpartners’ (wijk- en dorpsbelangen) uit om onze waardering uit te spreken voor al hun goede activiteiten. De EOP’s zijn voor ons en de wijk-/dorpsbewoners het eerste aanspreekpunt. Zo weten we wat er speelt en komen we makkelijk in gesprek. 
Dit keer hebben we ook onze Kinderraad uitgenodigd. Want dat is eigenlijk ook een Erkende Overlegpartner. Natuurlijk is mijn collega er ook bij: Kinderburgemeester Tess. Ze heeft in deze krant vandaag haar eerste column. Leuk. Op het podium vertelt de Kinderraad wat voor mooie plannen ze hebben. Met Tess reik ik de Waarderingsprijs uit aan de vrijwilligers van de Voedseltuin Emmen. We hebben al heel wat dingen samen gedaan. Mooi om te zien hoe de kinderburgemeesters in de loop van het jaar letterlijk en figuurlijk groeien. Daarna nodigen we de deelnemers uit voor een overdadig warm en koud buffet. Daar doen we ook de kinderen een groot plezier mee. “Burgemeester, ik heb al drie kippen op”. Je kunt op 1 bord een stuk vlees met satésaus, een haring en chocolade-ijs leggen. Als ik bij ze aan tafel kom te zitten, vliegen de verhalen en grappen door de lucht. Ook vriendinnetje Jasmijn zit volop te genieten en ik dus ook. 

Een dag later is de sfeer heel anders. We gaan met 70 kinderen naar Herinneringscentrum Kamp Westerbork. In de glazen kas bij de voormalige kampwoning heet ik ze welkom. Ik neem de huisregels nog even door (niet rennen en zo), maar dat is overbodig. Ze zijn nu al onder de indruk en muisstil. Eerder had directeur Bertien Minco al bedankt voor de kaartjesactie van de gemeente Emmen. We hebben gratis toegangskaarten voor onze inwoners gekocht. Nu krijgen de kinderen in drie groepen een rondleiding over het kampterrein. Daarbij staan de verhalen van twee gezinnen uit Emmen centraal, zodat het heel dichtbij komt. De kinderen luisteren ademloos en stellen goede vragen (“waarom deden de Duitsers dat eigenlijk, de Joden deden toch niets fouts”). Daarna legt wethouder Dewy Keen met onze kinderburgemeester Tess een steentje op de herdenkingsplaats. 
Even denk ik terug aan die aangrijpende slotscene uit “Schindler’s list”, waar ook steentjes worden gelegd. Een mooie Joodse traditie. 
Ik ben benieuwd wat de kinderen die avond aan hun ouders vertellen over hun bezoek aan ‘Westerbork’. Tachtig jaar na de bevrijding kan dit verhaal niet vaak genoeg worden verteld.