Team Jelte

Aan de vooravond van een sportief weekend loop ik op een late donderdagavond door het centrum met Joop Zoetemelk. Hij heeft net ‘opgetreden’ in het ‘Wielertheater’, dat in Wildlands was. Mooi om hem te zien genieten van alle belangstelling. Ik breng hem terug naar zijn hotel. 
Een dag later hebben we een ander mooi sportevenement: FC Emmen tegen Cambuur. Dat is met recht een Noordelijke derby. Mooi woord. Nu valt het met die rivaliteit tussen Cambuur en Emmen wel mee. Dan is de rivaliteit tussen Heerenveen en Groningen veel groter. In die derby moet de ME er geregeld aan te pas komen om de supportersgroepen uit elkaar te houden. Dat valt bij FC Emmen gelukkig mee. Daar hebben we toch al niet over te klagen. Over het geheel gedraagt het fanatieke FC Emmen-publiek zich uitstekend. Dat is vrijdag niet anders. 
Ook in ons vak blijft het rustig. Dat had ook anders gekund met een hele delegatie Friese, Groningse en Drentse bestuurders bij elkaar. Zou toch grappig zijn als we met elkaar op de tribune op de vuist zouden gaan. Maar we waarderen elkaar en zien tegelijk een spannende wedstrijd, die verdiend door FC Emmen wordt gewonnen. 

Twee dagen later staan we met Team Jelte aan de start van de Vier Mijl van Emmen. We doen als gemeente Emmen met ruim 100 mensen mee. Mooi hoe onze buurtsportcoaches ook hun collega’s aanzetten om voldoende te bewegen. Zo geven we ook als medewerkers het goede voorbeeld. 
GKJ (Geweldige Kleinzoon Jelte) is nog net te klein om mee te doen. Om precies te zijn moet hij zijn eerste stapjes zonder begeleiding nog zetten. Dat gaat dus wat lastig bij een hardloopwedstrijd. Hij staat of beter gezegd ‘zit’ aan de finish om ons aan te moedigen. Daar is hij redelijk druk mee, want Team Jelte bestaat uit 6 personen, waaronder zijn leuke ouders. 
We maken er op mijn verjaardag een fijn familiefeestje van. De tijd dat ik de 4 mijl in een half uur afraffelde is na een hartritmestoornis en wat levensjaren ruim voorbij. Maar het blijft een mooie ervaring om wat rustig door je eigen gemeente te draven. De organisatie heeft er een professioneel evenement van gemaakt. Complimenten. En de duizenden mensen maken er met een waterig zonnetje een geweldig loopfeest van. 
Honderden keren finishte ik bij allerlei soorten hardloopwedstrijden. Soms voldaan, soms ‘kapot’. Maar nu is finishen in de achterhoede ook mooi. Opgewacht worden door vele leuke Emmenaren, een trio lieve dochters en een klein mannetje. Hij heeft opa nog niet vaak in korte broek gezien. Dat vindt hij wel grappig. Ik krijg een medaille omgehangen. Daar heb ik dozen vol van. Maar ik heb maar één lachende kleinzoon. De hoofdprijs.