Sporthart

Het is zo’n vroege winterochtend waarvoor je wel zou willen betalen. Een wit laagje, windstil, een opkomende felle rode zon, en lekker koud. Toch gaan de eerste hardloopmeters wat stijfjes. De avond ervoor was het Sportgala in het Atlas-Theater. Daardoor lag ik later op bed dan normaal. Sterker nog, het werd nachtwerk.
Als ik via de oude spoordijk door de Emmerdennen loop, ben ik wat op stoom. Rustig dravend laat ik de avond nog eens voorbij komen. Wat was het een mooi sportfeest. De ene na de andere sportheld kwam op het podium. De sporters met een beperking stalen de show. Daarna kwamen alle bekende categorieën voorbij. Een schitterende serie vrijwilligers, die het sporten voor anderen mogelijk maken. FC Emmen won natuurlijk de prijs voor het beste sportteam; mooi dat Lukkien & Lubbers zelf de prijs in ontvangst namen. En natuurlijk waren er indrukwekkende sportmannen en sportvrouwen. Ze werden allemaal in de bekers en bloemetjes gezet. Tussen de bedrijven traden artiesten op, met als hoogtepunt onze eigen succesvolle Bouke.
Ik zit ontspannen te genieten in de zaal. Er is een stoel naast mij vrij. Organisator Bennie Wolbers komt zo nu en dan naast mij zitten. Hij heeft geen ‘rust in het gat’. Het is zijn feestje en dat moet goed verlopen. Fluisterend geeft hij regie-aanwijzingen. In de pauze geven we samen een interview voor onze lokale omroep ZO!34 (mooi dat ze live uitzonden met talentvolle jongeren). Interview is een groot woord. Er wordt een vraag gesteld en Bennie is vervolgens 5 minuten aan het woord met een aanstekelijk verhaal. Als je 20 jaar het Emmer Sportgala hebt georganiseerd, heb je veel te vertellen.
Het loopt al tegen elven als Bennie door de uitstekende presentatrices op het podium wordt geroepen. Natuurlijk gaat het weer over die reeks van mooie Sportgala’s. Dan wordt ook zijn trouwe steun en toeverlaat Heintje op het toneel gevraagd. Ik help haar op het smalle trapje en loop er meteen achteraan. Daarna krijg ik het woord voor een dankwoord aan dit mooie paar. Ik bedank ze voor al die jaren inzet. Bennie heeft met zijn inzet jarenlang de sportwereld in Emmen enorm geholpen. Maar aan alles komt een eind, zelfs voor een fitte zeventiger. Hij heeft wat je noemt een echt ‘hart voor de sport’. Ik zie een traan in zijn ooghoek. We waren als burgemeester en ‘hoffotograaf’ samen op honderden feestjes van bruidsparen en 100-jarigen. Daar beleefden we ook ontroerende momenten. Maar dit is andere koek. Ik overhandig hem een schilderij met een ‘hart voor de sport’. Een mooie bos bloemen en een dinerbon horen daarbij. Een staande ovatie van de honderden toeschouwers maken het sportfeest compleet. We voelen allemaal ons sporthart wat sneller kloppen.