Rondje Koningsdag

Onderweg naar Doetinchem herinner ik me ineens een eerder ritje naar De Achterhoek. Nu rij ik zelf, toen met chauffeur. Ik zat op de achterbank wat stukken door te nemen. Na de tiende rotonde hield ik daar mee op. Van wagenziekte heb ik nooit last. Maar doorlezen op rotondes bekomt bijna iedereen slecht. 
In De Achterhoek wemelt het van de rotondes. Het lijkt erop alsof elke kruising bij voorbaat is aangemerkt als gevaarlijk. En dus moet er om de paar kilometer een rotonde worden aangelegd. Voor een beetje rotonde ben je al gauw 1 à 2 ton verder. Dus we mogen nooit meer klagen dat het financieel slecht gaat in Nederland.
Nu zijn we al rondjes draaiend op weg naar Doetinchem. Dat is de plaats waar volgend jaar Koningsdag wordt gevierd. Vrij snel na de bekendmaking zijn de eerste contacten gelegd. Wij maakten gebruik van de ervaringen van Rotterdam en Amersfoort. Nu wil Doetinchem van onze goede ervaringen gebruik maken. 
Het toeval wil dat de contacten al jaren goed zijn. Burgemeester Mark Boumans en ik begonnen in 2007 gelijk in “het ambt”. Bovendien is hij groot geworden in de regio Emmen en woont zijn moeder er nog. En een bezoek aan De Graafschap-FC Emmen is vaste prik. Dus dan is het lijntje snel gelegd. 
We besluiten de overdracht van Koningsdag te filmen. Even overweeg ik een fietstocht. Na onze grote fietsvakantie in Italië klinkt zo’n 140 kilometer niet eens zo heel gek. Maar een al goed gevulde agenda laat het niet toe. 
We filmen eerst in Emmen. Op mijn werkkamer pak ik zogenaamd mijn tas in. Daarna fiets ik via het Raadhuisplein en Westenesch de gemeente uit. De dag daarop rijden we per auto naar de gemeentegrens van Doetinchem. Daar worden we opgevangen door dezelfde filmploeg. Ik heb (dezelfde) fiets meegenomen en we filmen alsof ik moeizaam de laatste bebouwde kom van Doetinchem binnenfiets. 
Even later worden we hartelijk ontvangen op het stadhuis van Doetinchem. De eerste ervaringen worden uitgewisseld. In alle eerlijkheid vertellen we dat Koningsdag best een klusje was, om het op zijn Drents te zeggen. Maar het was zeker de vele moeite waard. We overhandigen wat cadeaus met onze Koningsdag-doedels. Over een paar weken komen ze nog meer ervaringen ophalen in Emmen.
De volgende dag hebben we een verjaardagsfeestje in De Randstad. De oude moeder van de jarige vriend vindt het maar wat leuk om bij te praten met de burgemeester van Emmen: “en weet je, ik heb toch zo genoten van die Koningsdag in Emmen, wat was het leuk en wat zag het er gezellig uit. Ik had het idee dat de familie van de Koning het erg naar de zin had”. Ik spreek haar niet tegen.