Puppy-voetbal
Als je een tijd burgemeester bent, repeteren de vragen in de interviews nog wel eens. Zo werd ik ondervraagd door twee leuke verslaggevers van lokale omroep ZO34 voor een podcast. Een van de eerste vragen was: “had u altijd al burgemeester willen worden”? Het antwoord is simpel: “nee, ik had heel andere plannen”. Als je vier hoog achter in Den Haag opgroeit, ligt een loopbaan als burgemeester niet direct voor de hand. Ik had andere hobby’s. We voetbalden uren achter elkaar in de grote gemeenschappelijke tuin. Dat had maar 1 doel: profvoetballer worden.
Ik kon (en kan) een redelijk balletje trappen. Maar profvoetbal was toch te hoog gegrepen. Burgemeester werd een leuke troostprijs. Toch kan ik nog elke dag genieten van voetbal. Tijdens een studiereis met collega’s vond men het heel grappig dat ik blijkbaar al jaren geabonneerd was op de Voetbal International. En ik mag nog heel graag voetbal kijken. In de afgelopen week kon ik mijn lol op. Zo had ik zo maar een vrije avond toen het Nederlands Elftal verdienstelijk voetbalde tegen de Oosterburen. In een sfeervol stadion zag ik het compleet vernieuwde FC Emmen een moeizaam potje spelen en verliezen. Een dag later ben ik te gast in Groningen. Daar speelt de plaatselijke FC tegen de club waar ik vanaf mijn derde jaar verzot op ben: Feyenoord. Het is moeilijk om aan kaartjes voor De Kuip te komen. Maar bij uitwedstrijden in het Noorden lukt het meestal wel. Het wordt een spannende wedstrijd en een terecht gelijkspel.
Drie mooie wedstrijden zien in 1 week. Het kon minder. Maar de meeste lol haalde ik toch uit een ander voetbalpotje. Vlak voor de wedstrijd van FC Emmen mag ik een puppy-veld in Nieuw Weerdinge openen. Ik ken het woord eerlijk gezegd niet. Bij FC Emmen hebben ze het over ‘voetjebal’, ook een mooi woord. Het is voetbal voor de allerjongsten. Pakweg tussen de 2 en 5 jaar. Sommige komen net boven de kalklijn uit met een net iets te groot broekje.
In Nieuw Weerdinge is het halve dorp uitgelopen voor de opening van het puppy-veld. Het jonge spul krioelt over het veld. Ze rennen met veel plezier achter elke bal aan. Op die leeftijd kon je me ook ’s nachts wakker maken voor een potje voetbal, al was het met een half lek tennisballetje. Met veel vrijwilligers hebben ze in Nieuw Weerdinge iets moois neergelegd voor de jongste jeugd.
In hetzelfde weekend logeert kleinzoon Jelte bij ons. Hij is nog iets te jong om met de puppy’s mee te voetballen. En om mee te gaan naar FC Emmen en Feyenoord is nog iets te hoog gegrepen. Maar eens komt de dag… Ik verheug me er nu al op.