Over de gruppe

Het was een mooi dubbel verjaardagscadeau. Natuurlijk is een voorstelling van Freek de Jonge in een mooi theatertje altijd leuk; ik volg hem al vanaf mijn zestiende. Maar als je daar naar toe mag met Jongste Dochter, dan is het feest compleet. Zij is vrijwel afgestudeerd aan de Theaterschool, dus ik ben met een vakvrouw op pad. 
De meest Noordelijke plaats om hem te zien is Enschede. Op de terugreis nemen we de route door Duitsland. Net als je denkt dat je hard genoeg rijdt, word je voorbij gestoven door een Audi of Mercedes. In de verte zie ik een ‘tankstelle’. In de regel tank ik in het dorp, maar een prijsverschil van meer dan drie dubbeltjes blijft ook voor de burgemeester de moeite waard. 
We rijden de stad Lingen voorbij. Een paar dagen later hebben we de Oberburgermeister van Lingen op bezoek. Met een delegatie bezoekt hij twee dagen onze gemeente. Dat stond al veel langer gepland, maar mevrouw Corona gooide twee jaar roet in het eten. Het werkbezoek is goed voorbereid door het Rijnland-Instituut dat allerlei activiteiten ontwikkelt voor een “Europa zonder grenzen”. 
Samen met wethouders Wanders en Rink bespreken we met de Duitse delegatie de mogelijkheden tot samenwerking. Hoe kunnen we studenten uitwisselen? Hoe kunnen we het bedrijfsleven meer laten samenwerken? En wat kunnen we van elkaar leren op terreinen als waterstof en groene chemie? We besluiten meer werk te maken van de samenwerking. In het najaar gaan we de afspraken in Duitsland concreter maken. De afsluiting vindt plaats in het leuke bedrijfsrestaurant van de Hogeschool Stenden, een aanrader. Daar worden we onder andere bediend door Lisa, de Drenthe College-studente van het Jaar. 
Het lijkt allemaal zo voor de hand te liggen. Samenwerking in de regio loont. En de regio Lingen ligt dichterbij dan pakweg Zwolle of Groningen. Maar een landsgrens levert zelfs binnen het verenigde Europa meer knelpunten op dan gedacht. En dan helpt een Corona-pandemie ook niet echt. Gelukkig kunnen we nu de samenwerking “over de gruppe” weer versterken. De Nederlands-Duitse grensregio biedt over en weer veel mogelijkheden. 
In het weekend zien ik meer mooie voorbeelden van samenwerking ‘over de gruppe’. De bewoners van ons Oekraïne-hotel krijgen kaarten aangeboden voor een mooi jubileumconcert van het Toonkunstkoor Emmen in het Atlas. Ik zie ze genieten. En zondags open ik een voetbaltoernooi voor de vluchtelingenkinderen die in Emmen verblijven. Op het hoofdveld van FC Emmen voetballen kinderen van het asielzoekerscentrum en de Oekraïense kinderen uit het Emmense opvanghotel. Na mijn openingswoord gaan ze helemaal los. Zo’n leuk joch uit Oekraïne dat alle moeite doet om je te passeren. En dat glunderende koppie als het dan lukt. We moeten het met elkaar in Europa doen.