Op fietse

Het zijn van die momenten waarop je denkt: “waarom doe ik dit”? Het is de aanloop naar het Europees Kampioenschap Wielrennen dat de hele week in Drenthe is. Daar fietsen de profs. Hier fietsen de liefhebbers. Voor mijn doen is 100 kilometer op de racefiets een hele ruk. En als we aan het eind dan ook nog de VAM-berg moeten beklimmen, begin ik mijn grenzen te bereiken. Maar het is net als met de marathons die ik liep: een kwartiertje na de finish denk je, het was toch wel leuk.
Dat is het zeker in de dagen erna. We maken er met elkaar een mooi wielerfeest van. Ik kan me ook nog de aanloop naar de Ronde van Spanje herinneren. Een hoop volk dacht ik toen: wat kan dat nou wezen, de Vuelta in Drenthe? Er was een hoop gekrakeel over geld en de wegomleidingen. Maar na afloop buitelde iedereen over elkaar heen hoe mooi het wel niet was. En de grootste tegenstanders deden alsof ze zelf het plan hadden bedacht om de wielerronde hierheen te halen.
Toen waren we finishplaats. Nu zijn we de eerste gemeente waar het EK plaatsvindt. Twee dagen lang hebben we mooie tijdritten. Het Raadhuisplein en Wildlands zorgen voor een geweldig decor. Op het Bruggebouw hebben we een ontvangst met onder andere een boeiende verteller als Tom Dumoulin. In de praktijk zien we de een na de ander ‘dood’ over de finish komen. Op het plein zijn er veel fiets-activiteiten voor kinderen en komen ook de ‘framerunners’ voor mensen met een beperking goed van pas.
Op woensdagavond hebben we een geslaagde wieleravond in de Grote Kerk. Het is het gebruikelijke werk met vriendelijke woorden en cadeautjes over en weer. Maar het hoogtepunt vormt het pianoconcert van Jan Vayne en wielerverslaggever Herbert Dijkstra.
In de aanloop naar het weekend ontmoeten we nog Joop Zoetemelk. Hij wordt altijd warm ontvangen in Drenthe. Mooi om te zien hoe hij op hoge leeftijd nog zo kan genieten van de wielersport.
In het weekend ben ik weer terug op de VAM-berg, waar ik een week eerder nog zo tegen op moest beuken. Nu sta ik met veel wielerliefhebbers ontspannen te kijken naar een aantrekkelijke wedstrijd. In het fraaie maar vlakke Drentse landschap blijkt de ‘berg’ een hindernis in een spannende koers. Op t.v. volgen duizenden mensen live de koers. Zij zien topsport. Maar wellicht nog belangrijker: zij zien hoe mooi Drenthe is.
Minder goed te zien is het werk achter de schermen. Zo’n wielerfeestje is alleen maar mogelijk dankzij de inzet van veel vrijwilligers en ambtenaren die dit soort klusjes erbij doen. Zonder hen was er geen fiets op de berg, hooguit een eenzaam zwoegende burgemeester.