Oh oh

Het is een eindje rijden naar Den Haag. Maar wat mag ik er graag voor een dagje komen. Amsterdam is leuk, omdat er een leuke dochter woont. Rotterdam is leuk vanwege die wel heel fijne voetbalclub. Maar Den Haag is de stad van mijn jeugd. Overal liggen de herinneringen die ik kan ruiken, voelen en  zien. Daar stond ik vrolijk met mijn vlaggetje te zwaaien op Prinsjesdag. In dat paleis kwam Sinterklaas. Daar kregen we heel soms een ijsje. En daar gingen we naar het circus, waar in mijn herinnering de grootste tent van de hele wereld stond. 
Nu moet er eerst worden gewerkt. We moeten als hoofdbestuur van de Vereniging Nederlandse Gemeenten vol aan de bak. Eigenlijk staat het land politiek stil, en daar hebben we als gemeenten veel last van. We bespreken een plan hoe we het komende half jaar door moeten komen. Na nog een bespreking doe ik even een boodschapje in de stad. De wat deftige Denneweg is altijd een feestje. De zon schijnt prachtig over het Lange Voorhout. En boekhandel Douwes ruikt al op de stoep naar mooie boeken. 
Tegen zessen meld ik mij bij het stadion van ADO (Alles Door Oefening). Vroeger lag het stadion om de hoek van onze flat. Als we op het balkon stonden, konden we de supporters horen juichen. Veel geld hadden we niet, dus een enkele keer zat ik er met mijn vader op de tribune. Nu ligt het stadion buiten de stad op een plek waar je eerder een crematorium verwacht dan een voetbalveld. 
Vanuit Emmen komen de andere bestuursleden van FC Emmen Naoberschap aanrijden. Dat is de stichting die met en door FC Emmen mooie dingen doet voor de Emmense samenleving. We worden hartelijk ontvangen door onze Haagse collega’s. Zij heten ‘ADO Groen’, omdat ze duurzaamheid heel belangrijk vinden. We krijgen een mooie presentatie. Op het veld doen de spelers van ADO en FC Emmen de warming up. Daarna volgt de even hartelijke ontvangst door mijn Haagse collega Van Zanen. We kennen elkaar al jaren. Hij heet mij en zijn gasten welkom. Ik spreek mijn talen, dus het dankwoord kan tot verrassing van mijn publiek in plat Haags. 
Op de fraaie tribune volgen we met FC Emmen Naoberschap de wedstrijd. Ondanks ‘ADO Groen’ loeien boven ons hoofd de heaters. Dat is maar goed ook, want van de wedstrijd krijgen we het niet echt warm. Emmen is kansloos. Ik heb veel waardering voor de kleumende supporters die na dik 200 kilometer dit armzalige voetbal zien. 
Terwijl we de tribune verlaten, klinkt hard “Oh Oh Den Haag, mooie stad achter de duinen”. Klopt. Maar wij denken: “oh, oh, FC Emmen”. 
We houden moed. De volgende overwinning komt steeds dichterbij.