Muziek met lef

Lohues gaat in mei optreden in Carré. Mooi man. In gedachten ga ik terug naar die keer dat we ook met een heleboel Drenten in het mooiste theater van Nederland waren. In 2011 hadden we in Gieten een serie prachtige voorstellingen gezien van de Drentse Bluesopera. De reacties waren voorspelbaar net als bij de Vuelta en later bij een evenement als Koningsdag. “Moet dat nou”. Wat kost dat wel niet”. “Dat is ja niks voor hier”. We zien het nu ook weer bij The Passion. Komt dat wel goed? Maar al deze evenementen waren of worden heel succesvol. 
Applaus achteraf is fijn. Maar het is nog fijner als we wat meer risico aan de voorkant durven nemen. Er gaat ook wel eens iets fout (denk aan ‘Veenbrand’ in het Rensenpark). Maar dan hebben we het in elk geval geprobeerd.
DeDrentse Bluesopera was zelfs zo succesvol, dat er een heuse uitvoering kwam in Carré. Ook hierbij moesten we door een laagje scepsis heen (“helemaal in Amsterdam…”). Maar het werd een geweldige dag. Ik zie ons nog binnenrijden in de hoofdstad. Toevallig barstte er net een geweldig onweer los. Het knetterde en het goot en ineens zagen we langs de lange weg die naar het theater leidde allemaal borden van “De Drentse Bluesopera”. Geweldig, Net zo mooi als dat enorme spandoek van “Jannes’ op de Rotterdamse gevel van Ahoy. Ook al zo’n Drents muziekevenement dat volle zalen in de Randstad trok. 

We moeten onze Drentse bescheidenheid voorbij. En in de aanloop de woordjes “ja maar” afleren. Laten ze ook buiten de provincie maar horen wat een geweldige artiesten we hebben. 
Dat denk ik ook als we met een leuke vriendengroep een bezoek brengen aan het Cuby & The Blizzardsmuseum. Ik mocht het in 2011 openen met de legendarische Harry Muskee zelve. Nu open je als burgemeester van alles en nog wat, maar deze opening zal ik niet gauw vergeten. Harry was al wat ‘minnetjes’, hij had die ochtend moesten rusten. Maar hij stapte als een ware held uit de grote Cadillac, bestuurd door een collega-burgemeester die net zo’n fan was. Ik had al menig concert bijgewoond en was vanaf mijn vijftiende fan van C&B. Het museum bevat tal van leuke herinneringen, inclusief de piano, waar Herman Brood naar het schijnt nog wel eens wat tussen de snaren had achtergelaten. Heerlijk details. Maar de muziek blijft onovertroffen.

Op vrijdag ben ik op de markt. Nu op speciaal verzoek van RTV Drenthe. Of ik mijn top 5 wil invullen voor de ‘Drentse Doezend’. Dat doe ik maar wat graag. En natuurlijk ontbreken Lohues en Muskee niet. Mooie kerels, waar we niet bescheiden over hoeven te zijn.