Klein hoekje

Elke week rij ik wel een keer langs die plek. Bij het viaduct van Borger vond een jaar geleden een vreselijk ongeluk plaats. Vijf mensen lieten er het leven na een roekeloze actie van een bestuurder.
Als je vijftien jaar burgemeester bent in Drenthe, rij je wel vaker langs dit soort plekken. Dat was die boom waar die man expres tegenaan reed; ik kan nog de kleur uittekenen van het kinderstoeltje op de achterbank. Daar stond ik naast die verfrommelde auto van die 18-jarige militair, die op weg was naar zijn ouders. Daar knalde die auto in het water met die twee jonge mensen. 
Voor de burgemeester is het nog wel te behappen. Beroerd, maar het hoort bij het vak. Het helpt om contact te zoeken met nabestaanden, die dat altijd erg op prijs stellen. 
Maar ik denk minstens zo vaak aan die hulpverleners die als eerste op de plek van bestemming komen. In het Dagblad stond een ontroerende reportage over het ongeluk bij Borger. In korte tijd stond de hele N34 vol met een batterij hulpverleners. Zij hadden al snel door wat de ernst van de situatie was. Zowel politie als brandweer lieten zien hoe professioneel ze kunnen optreden in crisissituaties. 
Dat lukt alleen maar door vaak te oefenen. Regelmatig draai ik mee met oefeningen van onze brandweer. Zo was ik afgelopen week in Schoonebeek. We praten even bij; ook voor de brandweer was ‘Corona’ een beroerde tijd. Er kon amper worden geoefend. Fijn dat het nu weer kan. 
We rukken uit voor een specifieke oefening bij een paardenhouderij. De eigenaar heeft zelf gevraagd om een oefening op haar mooie bedrijf. Want stel je voor dat er brand uitbreekt op een manege waar al gauw 25 paarden rondlopen. Dat vergt wel enige bijzondere kennis. 
Als we aankomen staat er een grote hond achter het hek te blaffen. Hij blijkt meer aaibaar dan gedacht. Zijn broertje zit binnen, “want die is niet zo dol op vreemd bezoek”. 
In de stal is met een rookmachine en lichtslangen het idee van een brand gemaakt. Met mondkapjes op volgen we hoe de brandweer het pand binnengaat en verkent wat er aan de hand is. Voorzichtig worden de paarden naar buiten geleid. Dat moet een voor een, want een merrie in paniek kan een hengst doodschoppen (weer wat geleerd). Zelfs voor de meest ervaren brandweerman blijft het leiden van zo’n groot dier een spannende ervaring. De oefening wordt een succes. De jongste bewoner van anderhalf vindt het geweldig als hij ook nog een rondje met brandweerauto mee mag. 
Goed om te weten dat we goed opgeleide enthousiaste brandweermensen om ons heen hebben. Want een ongeluk zit in een klein hoekje.