Goede verliezers
Natuurlijk had ik het liefst profvoetballer willen worden. Daarvoor had ik toch te weinig kwaliteiten. En mijn lieve vader was maar wat blij dat ik een “normale baan” had gevonden.
Maar ik mag nog steeds graag zelf voetballen. Je ziet me nog wel eens een balletje trappen in de eigen tuin. En voetbal kijken behoort nog steeds tot een van mijn grootste hobby’s. Zo zie ik Manchester City een heerlijk voetballesje geven aan Real Madrid; mijn vrouw is inmiddels gewend aan alle “mmmm’s”, alsof ik aan een verrukkelijke maaltijd zit. En bij de kampioenswedstrijd van mijn geliefde Feyenoord kon half Weerdinge meegenieten.
Des te triester is het om te zien hoe het mis ging bij FC Groningen. Daar kwam ik ook nog wel eens. Er was wel eens vaker gedoe in de Euroborg. Maar nu lijkt de club gekaapt door een paar mannen met het verstand van een punaise. Zij houden meer van zichzelf dan van de mooie club.
Wat een verschil beleefden we in Almere. Met een paar honderd mensen uit Zwartemeer zijn we bij de bekerfinale handbal. De vele tegenstanders uit Volendam zijn in dezelfde hal binnen handbereik. Maar er valt geen kwaad woord. Het is gezellig, spannend en veilig.
Ook bij FC Emmen hebben we weinig reden tot klagen. Het spel mag dan wel eens tegenvallen, er is zelden of nooit gedoe. In De Oude Meerdijk kan je nog rustig met je kind rondlopen. Voor aanvang van de wedstrijd tegen de landskampioen ontvangen we onze partners die FC Emmen Naoberschap mogelijk maken. Door hun bijdrage kunnen we laten zien dat FC Emmen in de maatschappij veel kan betekenen: we stimuleren voetbal in alle hoeken van Zuidoost Drenthe, we maken mensen in het stadion minder eenzaam, we organiseren voetbal voor ouderen en voor verstandelijk beperkten, we doen aan boekpromotie op scholen etc.
Daarna gaan we de tribune op. Het hele jaar door kreeg ik de vraag voor wie ik dan zou zijn. Nu was het eerlijke antwoord niet zo moeilijk. Feyenoord was al kampioen, en FC Emmen heeft de punten hard nodig. Dus ‘Forza Emmen’. Dat doen we met 8.000 man uit volle borst.
Het mocht niet baten. Kampioen Feyenoord blijkt toch echt een maatje te groot. Geen schande, maar wel lastig als je nog een paar punten nodig hebt voor lijfsbehoud. De nacompetitie komt eraan en we spreken elkaar als Drenten de hele dag moed in.
Maar ondanks het verlies bleef het rustig in het stadion. Zoals het ook rustig bleef bij het handbal in Almere. Geen rookbommen, geen nare spandoeken of spreekkoren en geen idioten die een veld oprennen. Bij sport hoort ook goed verliezen. Niet fijn, maar ‘all-in the game’. We houden moed.