Goed doen

Na zes weken rondreizen in Colombia raakte Jongste Dochter niet uitgepraat. Wat had ze veel gezien en meegemaakt. Mooie mensen, mooie natuur en mooie verhalen. Maar de tocht door de woestijn van Colombia had haar nog het meest geraakt. De mensen leven daar nog in grote armoede. Kinderen krijgen er als ontbijt ‘koffie’. Dat is goedkoop, want de bonen groeien er om de hoek. En koffie stilt de ergste honger. “Ik heb nooit geweten dat dat nog bestond, pap”. 
Eerlijk gezegd wist ik ook niet dat twee derde van de Colombiaanse bevolking in armoede leeft. Honger associeer je met werelddelen als Afrika. In het oosten van Afrika sterft elke minuut 1 persoon door honger. Maar ook in andere werelddelen blijft doodgaan door voedselgebrek  een veel voorkomend verschijnsel. 
Jongste Dochter zegt het mooi: “dan realiseer je je weer dat we het wel heel goed hebben in Nederland”. Of zoals een bekende onderwijskundige zei: “je kan niet voorzichtig genoeg zijn in het uitkiezen van je ouders”. Het maakt nogal wat uit waar je wiegje staat. Ook in Nederland kennen we armoede. Ik mag me met de ‘Alliantie van kracht’ samen met veel anderen al jaren inzetten voor de bestrijding ervan. Maar armoede in Nederland kent altijd een ondergrens. Niemand gaat er dood van de honger. 
Dat gebeurt elders in de wereld wel. Dat proberen we al jaren te bestrijden met allerlei soorten van ondersteuning. Het werd er op de (katholieke) school met de paplepel ingegoten. “Geven voor de armen” was een goede gewoonte. 
Je ouders voeden je op met de 1 procent-regel: geef ongeveer 1 procent van je inkomen aan ‘goede doelen’. Die regel wordt nog steeds In Nederland door veel mensen nageleefd. En maar liefst 83 procent van de Nederlanders geeft wel eens aan een goed doel. 
Jarenlang volgde de Nederlandse overheid deze goede gewoonte. Dit kabinet zet echter het mes in de ontwikkelingshulp. Dat begint al met de bijzondere gedacht dat bij ontwikkelingshulp “het belang van Nederland voorop moet staan". Dat ontwikkelingshulp moet bijdragen aan Nederlandse handelsbelangen klinkt koloniaals; alsof het bijdragen aan de bestrijding van hongerende kinderen een economisch belang moet dienen. 
Zo wordt de bijdrage van het Rijk aan Unicef meer dan gehalveerd. Dat is de onafhankelijke  organisatie van de Verenigde Naties die kinderen over de hele wereld helpt aan voedsel, vaccins en onderwijs. In Nederland ondersteunen 350.000 mensen Unicef. Dat doen ze niet uit eigen belang, maar omdat je dankbaar bent dat je dat kan doen voor kinderen die het slechter hebben getroffen. 
Binnenkort wordt GKJ (Geweldige Kleinzoon Jelte) 1 jaar. We geven hem behalve een eigen cadeau een donateurschap van Unicef. Als hij straks net als Jongste Dochter de wereld over reist, zal hij zien hoe waardevol dat is.