Dubbel fris
Natuurlijk is het mogelijk om naar ons prachtige Atlas-theater te gaan. We doen het vaak en met veel plezier. Het is er altijd warm en gezellig, niet in het minst door de geweldige Atlas-dames (en enkele Atlas-heren).
Maar muziek en theater doen het ook buiten goed. Wat hebben we al mooie voorstellingen gezien in de Drentse openlucht. Het begon met de geslaagde ‘Drentse Blues-opera’ op de flanken van de Hondsrug. Daar zagen we ook de ‘Mammoet’. In Veenhuizen genoten we van het ‘Pauperparadijs’. In Hollandscheveld was er ‘Boer Koekoek’. En op het TT-circuit het spectaculaire ‘Jumping Jack’. Deze zomer zagen we een ontroerende ‘Prinses van Zweeloo’. En in de beroemde Arena van Verona zagen we een schitterende opera. Het was er ’s avonds laat nog bijna dertig graden.
Bij onze laatste voorstelling van 2024 is het aanmerkelijk minder warm. Al in de zomer ontstond het idee voor een muzikaal spektakel in het Smalspoormuseum. Dat idee was niet eens zo ingewikkeld: een verhaallijn rondom de bekende Scrooge. Een paar koren op verschillende locaties. En de verbinding via de treintjes die er genoeg voorhanden zijn. Freek de Jonge zou zeggen: “tot zover was er nog niets aan de hand”.
Maar wat in de zomer nog een goed idee leek, kan in de winter anders uitpakken. Alle openluchtvoorstellingen in de zomer kunnen hoogstens verregenen. Maar echt koud is het nooit.
Dat is het nu wel. Als we de parkeerplaats van het Smalspoormuseum oprijden, worden we ontvangen door dik ingepakte verkeersregelaars. Het miezert en er staat een straffe wind. Er zou een standbeeld opgericht moeten worden voor al die vrijwilligers die dit soort feestjes belangeloos mogelijk maken.
Binnen worden we net zo hartelijk ontvangen door de vrijwilligers van het Smalspoormuseum en de regisseurs van de voorstelling. We krijgen een inkijkje in de organisatie. Hoe krijg je ruim 400 mensen in tien groepen langs vijf podia, verbonden door treintjes die stipt op tijd moeten rijden.
Ik doe met de leuke ‘stationschef’ de aftrap. Daarna krijgen we in groepen een schitterende voorstelling. Vier koren begeleiden achtereenvolgens het verhaal van de gierige Scrooge die aan het eind tot inkeer komt. De koren staan in ijskoude loodsen, maar klinken desondanks verrassend zuiver. Zij mogen hun partij tien keer achter elkaar uitvoeren. Dat vergt heel wat uithoudingsvermogen, maar het plezier spat eraf.
In de treintjes hebben we het wel eens warmer gehad. Even denk ik aan Verona, waar we waaiers nodig hadden om te overleven. Maar we genieten nu niet minder van de muziek en de entourage.
Na bijna twee uur stappen we kleumend maar voldaan uit de treintjes. We zijn wijzer geworden door Scrooge, mooie koormuziek en een verrassend museum. Voor herhaling vatbaar…in de zomer.