De stort

Aan het eind van de vakantie is er ook nog wel wat ruimte voor ‘klusjes’. Onze grote schuur is een verzamelplaats voor van alles en nog wat. 
Samen zoeken we uit wat naar ‘de stort’ kan. Dat is familietaal voor de ‘milieustraat’. Daar heb je ook een pasje voor, een ‘milieupas’. Rare woorden; het is geen straat en ‘milieu’ is wat anders. We doen het ermee. 
Onze Volvo rijdt niet alleen lekker, maar je kan er ook een hele vracht in kwijt. Ik denk dat de teller al gauw op twintig Volvo-verhuizingen staat (drie lieve dochters hebben ook zo hun nadelen). Maar een vrachtje naar de stort past er ook goed in. 
Eerlijk gezegd moest ik even opzoeken in welke straat de Milieustraat is. Ik ben er wel eens geweest voor een interessant Area-bedrijfsbezoek. Maar het is lang geleden dat ik iets kwam ‘storten’. 
In de Columbusstraat sluit ik aan in een kleine file. Nooit gedacht dat er op een doordeweekse ochtend veel meer mensen hun grof afval komen brengen. Bij de slagboom moet je je melden met een pasje. Dat moest ik even zoeken tussen alle andere pasjes (een mens heeft wat pasjes tegenwoordig). Ik wil de mevrouw achter het loket groeten, maar er zit niemand. Jammer. Ik lees op een scherm dat ik het pasje voor het zwarte gedeelte moet houden. Dat lukt me nog wel. Maar ik krijg meteen de melding dat het pasje niet werkt. Achter me zie ik de rij auto’s langer worden. Ik druk op de intercom en ik word vriendelijk gevraagd door te rijden en me te melden bij de receptie. 
Daar word ik even vriendelijk ontvangen door twee dames. Ik hoef me niet te legitimeren en ik word ook niet gefouilleerd. Het pasje blijkt stuk, en ik krijg zomaar een nieuw pasje. Daarna mag ik een rondje over het grote terrein rijden, om vervolgens weer achteraan te sluiten bij de inmiddels iets langere rij auto’s. Nu werkt het pasje wel. Ik krijg een enorm keuzemenu voorgeschoteld; of je bij Mc Donalds binnenrijdt. Ik heb van alles bij me. Natuurlijk kies ik voor het menu ‘gratis huishoudelijk afval’.  Klinkt goed. 
Ik parkeer de auto bij een hele reeks containers met van alles en nog wat. Weer zo’n vriendelijke medewerker geeft een toelichting en is zelfs niet te beroerd om even te helpen sjouwen. Niet alles blijkt ‘gratis’. Eigenlijk moet ik nog een rondje maken, maar voor deze keer staat hij het toe. 

’s Middags maak ik een lekker rondje op de racefiets. In de bermen zie ik van alles en nog wat liggen. Dat mag niet en hoeft niet. Want bij ‘de stort’ werken leuke mensen en is het (bijna) gratis.