90 jaar een dierentuin in Emmen

Emmen kent al 90 jaar een dierentuin. Om dat te vieren is er een tentoonstelling en verschijnt er een boek. Ik mocht het voorwoord schrijven.   

Bij de ingang van het Noorderdierenpark stond vaak een fotograaf. Als je naar binnen ging, maakte hij vrijwel ongevraagd foto’s. Als je na een paar uur de dierentuin verliet, kon je de foto’s bekijken en eventueel kopen. Op de een of andere manier gingen we altijd toch even kijken of de foto’s waren gelukt. Maar als je een abonnement hebt (en een iets minder riant gezinsinkomen) kocht je ze hooguit een keer per jaar. Twee van die foto’s staan nog steeds prominent in onze slaapkamer. Op de oudste foto staan nog slechts twee dochters; de oudste slaat een arm om haar jonge zusje, dat wat angstig kijkt. Op de andere foto is het trio compleet. De jongste zit nog in de kinderwagen, de zusjes staan er beschermend omheen. Mooie foto’s, mooie herinneringen. Op zondag heel vroeg naar “de dierentuin”. De meisjes juichten. En dan als een van de eerste bezoekers altijd “eerst naar de dieren”. In mijn herinnering deden we steeds een vast rondje. Linksom, de vissen, de vlinders, de haaien, de apen, de giraffen, de beren, de olifanten en zo langzaamaan eindigden we bij de grote speeltuin. Altijd feest. En als het dan rond de middag steeds drukker werd, gingen wij naar huis.

Ik had in die mooie tijd nooit kunnen denken dat ik er een kwart eeuw later nog eens burgemeester zou worden. Dat gebeurde kort na de spectaculaire opening van Wildlands. Het oude park had zijn beste tijd gehad, en op de es was ruimte voor een geheel nieuw park: Wildlands. Het eerste jaar kende ook een spectaculair bezoekersaantal. Maar daarna werd het hard werken. Het nieuwtje was er af, de eerste stroom bezoekers droogde op, het aantal abonnementen viel tegen en het park moest letterlijk en figuurlijk nog groeien. De opgave was helder. Emmen was dusdanig verbonden met een dierentuin, dat het niet mocht mislukken. De gemeenteraad toonde moed. Na een aantal financiële en inhoudelijke ingrepen, werd de stijgende lijn weer gevonden. De bezoekers bleven komen; we gingen weer richting het streefgetal van een kleine miljoen bezoekers. 

Anno 2025, 90 jaar na de oprichting staat Wildlands er goed op. Het is ook na al die jaren een niet meer weg te denken toeristische trekpleister van formaat. We zijn trots op ‘onze dierentuin’, die op de es aan een tweede leven is begonnen. Op naar de 100 jaar! En ook in de tussentijd komt de burgemeester graag op bezoek. Met volwassen dochters en kleinkinderen, die allemaal evenveel genieten van ‘De mooiste dierentuin van Nederland’.